Het is daags na het Sinterklaasfeest. Vandaag is de goede man 'jarig'.
Nee, reformatorisch Nederland heeft niet gezellig voor de open haard gezeten met gevulde schoentjes, toch?
De werkelijkheid blijkt toch wat weerbarstiger. En dat is ook wel te begrijpen, want het Sinterklaasfeest is diepgeworteld in de Nederlandse cultuur.
Nee, afscheid nemen van Sinterklaas doet Nederland niet. Al moet daarbij wel worden opgemerkt dat het zijn glans wat verloren heeft. Politieke discussies en discriminatiedemonstraties hebben de traditie onder druk gezet en de uitwerking niet gemist.
Zwarte Piet, de hulp van de Sint, mag niet meer zwart zijn. Hij deed te veel denken aan de slaven die in de tijd van de Verenigde Oost-Indische Compagnie onder de Nederlandse overheersing op de plantages werkten. Oplossingsgericht is Zwarte Piet omgedoopt tot Roetveeg Piet. Immers, hij komt door de schoorsteen, dus schoon zal hij wel niet zijn. Daarnaast is Amerigo vervangen door Ozosnel. Stel je voor dat Amerigo ook tot discussie zou leiden, het zou zomaar eens kunnen verwijzen naar... De enige die nog fier overeind staat, is de Roomse bisschop Sinterklaas zelf, die helemaal niet uit Spanje komt, maar uit Myra in Turkije.
Goed… ieder snapt dat er echt wel wat mis is met het hele Sinterklaasfeest. Al was het alleen maar het feit dat kinderen een verhaal verteld krijgen wat helemaal niet klopt en waar ze, op het moment dat ze erachter komen, een heus trauma van oplopen. Blijkt toch opa die ouwe Sinterklaas te zijn… oei.
Toch heeft de traditie van Sinterklaas ook zijn goede kanten. Wie likt er niet zijn vingers af bij de gedachte aan de zoete borstplaat, en wie wil er nu niet kauwen op marsepein, in de mooiste vormen geboetseerd? Om maar te zwijgen van de chocoladeletters in wit, melk en puur.
Ik vergeet bijna het gebak van gevuld speculaas en de banketstaaf! Allemaal afkomstig uit deze ‘oer-Hollandse’ traditie.
Wie niet van extreem zoet houdt, kan zich overigens laven aan de kruidige smaak van kruidnoten, taaitaai en licht pittige peperkoek.
Naast de aankomst van de stoomboot zijn er meer tradities die bij dit feest zijn ingesloten. Zo maakt men voor elkaar de creatiefste surprises en…
Waar de gemiddelde Nederlander normaal gesproken niet druk is met zijn eigen taal (vermoeiend, al die woordvallen) verandert dat in de aanloop naar Sinterklaas. Men maakt zich het dan ook nog moeilijk door niet alleen zelf een tekst te gaan schrijven, maar dat ook nog in dichtvorm te doen.
Poëzie kan harten raken… De kracht van het gebruik van enkele woorden kan meer doen dan een heel artikel. Toch… gaat het bij Sinterklaas niet vaak mis? Zijn de gedichten niet vaak gedrochten van stukken tekst, doorspekt met slechte grappen?
Gelukkig is er nu een oplossing: Chat GPT. Hoef je zelf niet meer over na te denken.
Maar of dat nu zo’n goed idee is? Om de proef op de som te nemen heb ik ChatGPT gevraagd een gedicht te schrijven over deze website. Dit is het resultaat:
Op www.my-thoughts.nl, een plek vol gedachten,
Waar woorden de ruimte vullen, diep en puur,
Dromen en ideeën worden rustig in de nacht bedacht,
Een digitale wereld die spreekt zonder censuur.
Elke klik opent deuren naar wijsheid en pracht,
Waar men deelt, waar men zoekt, waar men groeit,
Gedachten verbinden, brengen licht in de nacht,
En alles wat je zoekt, blijkt al ergens te bloeien.
Op deze site is niets te groot of te klein,
Van vreugde tot twijfel, alles krijgt zijn stem,
Bij www.my-thoughts.nl kan ieder zijn,
Een ruimte voor reflectie, waar je altijd welkom bent.
Is dit een gedrocht van een gedicht, of ben ik hiervoor gezwicht?
Gaat u maar van het eerste uit, want ChatGPT blijft bij mij uit.
Ik ga u binnenkort verrassen met gedichten van eigen hand
Ik hoop dat u door emotie zult worden overmand.
Want is dat niet juist wat een gedicht zou moeten zijn?
Een groot artikel in het klein?
Johannes R
Reactie plaatsen
Reacties