Vanmorgen om 07.35 uur is de bisschop van Rome, paus Franciscus, teruggekeerd naar het huis van de Vader," aldus de mededeling van de camerlengo. Met deze woorden begon de periode van rouw. De Rooms-Katholieken treuren om het overlijden van de door velen geliefde ‘papa’.
Toch, voor kardinalen die kans willen maken op de zojuist vrijgekomen functie, is er niet veel tijd om te rouwen. Zij moeten naar Rome voor het conclaaf, het liefst zo snel mogelijk. Zo hebben ze nog de kans om voor te gaan in missen in de stad, zodat ze zichtbaar zijn voor degenen die kunnen stemmen voor een nieuwe paus.
7 mei 2025 – De dag van het conclaaf breekt aan. De kardinalen nemen hun intrek in het gastenverblijf van het Vaticaan en begeven zich naar de Sint-Pietersbasiliek. Daar vindt een mis plaats die het begin markeert van de vergadering waarin een nieuwe paus zal worden gekozen. Gezamenlijk zingen zij het ‘Veni Creator Spiritus’, waarin de Heilige Geest wordt aangeroepen om hun stemmen te leiden en een nieuwe plaatsbekleder van Jezus Christus op aarde aan te wijzen; de nieuwe opvolger van de apostel Petrus.
En dan begint de vergadering. Voor het oog van de wereld sluiten de deuren zich. Wat zich binnen de muren van de Sixtijnse Kapel afspeelt, blijft een mysterie. De enige verbinding met de buitenwereld is een roestige schoorsteenpijp op het dak van de kapel. Twee keer per dag vult het immense Sint-Pietersplein zich met ontelbare gelovigen en springen overal ter wereld de livestreams aan. Duizenden ogen zijn gericht op die ene pijp, die afwisselend in zonlicht en schaduw zichtbaar is. Een meeuw vliegt voorbij. Verder blijft het stil. Tot er rook verschijnt. Is de rook zwart, dan begint het hele schouwspel een halve dag later opnieuw. Wij kunnen wel stellen dat dit de meest bekeken schoorsteen ter wereld is, tot het moment dat er witte rook uit opstijgt.
De verkiezing is geweest. Een nieuwe paus is gekozen. De klokken luiden, de gelovigen juichen. Nieuwszenders gaan wereldwijd live in afwachting van de naam van de nieuwe paus. Wanneer achter gesloten deuren alles in gereedheid is gebracht, beklimt de kardinaal-protodiaken het bordes en klinken de woorden: “Habemus Papam!” Overgezet zijnde: “Wij hebben een paus!”
Een luid gejuich barst los wanneer de paus het bordes betreedt. Via de persdienst is inmiddels bekendgemaakt dat Robert Francis Prevost is verkozen tot nieuwe paus. Voortaan zal hij de naam Paus Leo XIV dragen.
Zondag 18 mei 2025 – Op het plein voor de Sint-Pietersbasiliek in Rome wordt Robert Francis Prevost tijdens een massa-mis bevestigd als de nieuwe paus.
Zondag 18 mei 2025 – In de kerken van de Gereformeerde Gemeenten klinken aangepaste preken. In dezelfde week komt het curatorium bijeen tijdens de attestdagen. Mannen die in hun hart de roeping tot het predikantsambt ervaren, worden gehoord door de curatoren.
Van de preekstoelen klinkt de dringende oproep tot gebed:
“Vraag de Heere om nieuwe arbeiders. De velden zijn wit om te oogsten, maar de arbeiders zijn weinigen.”
In talloze huizen buigen gelovigen zich neer en smeken zij God om mannen toe te laten tot de opleiding.
Zou ook het gebed van de mannen zelf klinken:
“Heere, geef dat ik in mijn hart de roeping mag ervaren tot het predikantsambt?”
Maandag 19, dinsdag 20 en woensdag 21 mei 2025 –
En dan begint het wachten. Achter gesloten deuren vergaderen de curatoren met hen die zich hebben aangemeld. In biddend opzien tot Hem moet er een beslissing genomen worden: wel of geen toelating tot de Theologische School.
De GerGemmers houden tijdens de attestdagen de website GerGeminfo nauwlettend in de gaten en abonneren zich op het Instagramaccount. Rond de klok van 17.00 uur neemt het controleren in hevigheid toe, tot de telefoon trilt: GerGeminfo heeft zojuist een nieuwe foto geplaatst. Snel wordt de Instapagina geopend waarop te lezen is of er mannen zijn toegelaten, en zo ja, wie het betreft.
Wanneer er te lezen valt dat er geen studenten konden worden toegelaten, slaat de twijfel de GerGemmer om het hart:
“Zou God Zijn genade vergeten? Nooit meer van ontferming weten? Heeft Hij Zijn barmhartigheden door Zijn gramschap afgesneden?”
Maar groot is ook de vreugde wanneer studenten toegelaten konden worden tot de opleiding.
“Groot is Uw trouw, o HEER’, aan ons betoond.”
Zodra de vergadering is afgelopen, staan de namen te lezen op de website. Het nieuws gaat als een lopend vuurtje rond:
“Heb je het al gehoord? Er zijn studenten toegelaten tot de opleiding!”
Want door de toelating van nieuwe predikanten mogen wij geloven dat er nog arbeiders moeten worden gezonden tot die grote schare die niemand tellen kan. Dat er onder ons nog kinderen Gods wonen. Dat de HEERE Zijn genade nog niet van de kerk heeft afgewend.
Al verkeert de GerGem in zwaar weer, al drijven links en rechts uit elkaar en worden velen in het midden gedwongen kleur te bekennen… God zorgt! Ook voor dit deel van Zijn wijngaard.
Wie het bovenstaande leest, zou bijna denken dat er weinig verschil is tussen de Rooms-Katholieke Kerk en de Gereformeerde Gemeente. Beiden vergaderen achter gesloten deuren, beiden roepen de leiding van de Heilige Geest aan. Waar de één wacht op witte rook uit een schoorsteen, wacht de ander op een bericht van de organisatie. Bij beiden is er vreugde wanneer een man tot het ambt geroepen wordt.
Toch… schijn bedriegt.
Want de mannen die toegelaten zijn tot de opleiding, zijn geroepen door Hemzelf. Hij werkte in hun hart. In Rome is dit een politieke keuze.
Geen van de drie nieuwe studenten zal het hoofd van de kerk worden. Zij staan allen in dienst van Hem, Die het Hoofd is van Zijn kerk. In biddende afhankelijkheid zullen zij het ambt aanvaarden.
De drie nieuwe studenten houden hun eigen naam. Geen ds. Luther III of ds. Smytegelt XIV. Zij behouden de naam die zij van hun ouders hebben ontvangen. Hen worden geen gouden ring om de vinger geschoven, geen gouden ketting om de hals gelegd en geen gouden staf in de hand gedrukt. Zij hoeven niet op het balkon van de theologische school te verschijnen. Zij keren ieder in hun eigen auto huiswaarts.
Zij hoeven niet direct een kerkdienst te leiden; zij worden minimaal drie jaar opgeleid tot het ambt in al zijn facetten, gesteund door hun gezin en de gemeenten.
Toch… wat zijn deze mannen gelukkig, al wacht hen een zware, onmogelijke taak. En al zitten er D.V. bij de bevestiging geen regeringsleiders en royalty’s schouder aan schouder op de eerste bank, de Koning zelf staat hen terzijde en zegent hen met overvloed. Hij doet Zijn aangezicht gestadig over hen lichten, en zij hen goed!
Johannes R
Reactie plaatsen
Reacties