Heere,
In de nu nog stille kerk,
vouw ’k mijn handen, sluit ’k mijn ogen,
in de nu nog stille kerk
zijn mijn knieën nu gebogen.
Want vandaag komen de leden
terug van de vakantietijd.
Snel zullen zij binnentreden,
tot het zingen weer bereid.
Ik mag hen weer dirigeren,
’t Is in Uwe goedheid, Heer’!
Ik mag hen weer zingen leren,
lied’ren tot Uw roem en eer.
Maar voor ik daarmee kan starten
bid ik U eerbiedig aan.
Want ook met der leden harten
moet ik eerst naar U toe gaan.
Ook tijdens de repetities
kunt U ingrijpen in ’t hart.
Zelfs door de zangcomposities
kunt U ons zetten apart.
Dan is dat tot groter waarde
dan de mooiste stem op aard’.
Dat U ons allen bewaarde,
dat is mij het meeste waard.
Uit mijzelf kan ik niet wijzen
op Uw grote wonderdaân.
Van mijzelf kan ’k U niet prijzen,
en zal er geen lof opgaan.
Dan is het een stam’lend wijzen
op Wie U bent en zult zijn.
Heere, leer ons U te prijzen;
wilt Gij ook mijn hulpe zijn?
Help bestuur en organisten,
ieder in zijn eigen werk.
Componisten, pianisten,
en de koster van de kerk.
Help de zangers in het zingen;
geef hen al wat nodig is:
’n hart dat opmerkt alle dingen;
’t oog op U geslagen is.
In de nu nog stille kerk,
vouw ’k mijn handen, sluit ’k mijn ogen,
in de nu nog stille kerk
zijn mijn knieën nu gebogen
Zend Uw licht en waarheid neder;
breng ons, door die glans geleid,
tot Uw heil’ge tente weder,
van de zondeschuld bevrijd!
Dan zingen wij al tezamen:
“Lof zij U, der Heren Heer’!”
Dan klinkt er het ware amen
ook op dit gebed, o Heer’!
Johannes R
Reactie plaatsen
Reacties